เคยได้ยินเกี่ยวกับ Sleep Apnea หรือภาวะหยุดหายใจชั่วคราวขณะหลับหรือเปล่าครับ? วันนี้มีโอกาสเขียนเกี่ยวกับความผิดปกตินี้ เพราะจำได้ว่ามีเพื่อนคนหนึ่งที่ผมเคยไปพักด้วย มีอาการคล้ายกับ Sleep Apnea เลยอยากเขียนมาเเชร์ ลองเข้าไปอ่านดูครับ ผมเขียนไม่ยาวมาก
อะไรคือ Sleep Apnea หรือภาวะหยุดหายใจชั่วคราวขณะหลับ?
Sleep Apnea หรือภาวะหยุดหายใจชั่วคราวขณะหลับ เป็นความผิดปกติทางระบบหายใจที่พบบ่อยที่สุด ซึ่งจะเกิดตอนที่เรานอนหลับ คำว่า Sleep Apnea หมายถึง ภาวะการหยุดหายใจมากกว่า 10 วินาที ซึ่งทำให้จำนวนอากาศที่เข้าไปในปอดจากการหายใจลดน้อยลงหรือไม่มีอากาศเข้าไปในปอดเลยก็ได้ ส่งผลให้จำนวนของ Oxygen ในเลือดลดลง และ CO2 ในเลือดเพิ่มจำนวนขึ้น พร้อมทั้งมีการตื่นระยะสั้นๆโดยไม่รู้ตัว ปกติแล้วการหายใจจะกลับมาเป็นปกติ และบางครั้งจะมาพร้อมกับอาการกรนเสียงดัง หรือไม่ก็มีเสียงที่คล้ายว่าสำลักอะไรสักอย่าง(choking)
โดยส่วนใหญ่แล้วภาวะหยุดหายใจขณะหลับที่พบนั้นจะเป็นประเภทที่มีการอุดกั้นของทางเดินหายใจ
(obstructive
sleep apnea) มีสาเหตุมาจากการคลายตัวของกล้ามเนื้อที่ทางเดินหายใจ
การหนาตัวของเนื้อเยื่อผนังคอในผู้ที่มีน้ำหนักเกินมาก
การโตของต่อมทอนซิลในเด็ก
หรือภาวะเนื้องอกบริเวณทางเดินหายใจ
เป็นต้น
ซึ่งการที่อากาศต้องเดินทางผ่านทางเดินหายใจที่แคบลงสามารถก่อให้เกิดเสียงกรนขึ้นได้
อีกประเภทหนึ่งที่พบได้น้อยกว่านั่นคือ
ภาวะหยุดหายใจขณะหลับเนื่องความผิดปกติของการสั่งงานของสมอง(central
sleep apnea)
ภาวะนี้สมองส่งสัญญาณควบคุมที่ผิดปกติไปยังกล้ามเนื้อในระบบทางเดินหายใจ
ทำให้เกิดการหยุดหายใจชั่วครู่
อาการผิดปกตินี้มักจะในผู้ชายมากว่าผู้หญิง (3:1) เนื่องจากผู้หญิงมีฮอร์โมนที่ช่วยป้องกันความผิดปกตินี้ แต่พบว่าผู้หญิงวัยทองมีโอกาสที่มีความผิดปกตินี้เท่ากันกับผู้ชาย คนที่มีน้ำหนักมากและคนที่เป็นโรคอ้วนมีโอกาสจะเป็นโรคนี้สูง นอกจากนี้บุคคลที่มีโครงสร้างของระบบทางเดินหายใจแคบ ไม่ว่าจะเพราะโครงสร้างแต่กำเนิด ภูมิแพ้ หรือผลจากการใช้ยาบางชนิด มีแนวโน้มที่จะมีภาวะหยุดหายใจขณะหลับมากกว่าปกติ
แล้วภาวะการหยุดหายใจช่วงคราวส่งผลยังไงกับชีวิตของคุณ?
-อาการง่วงมากผิดปกติในช่วงระหว่างวัน จนทำให้ประสิทธิภาพในการทำงานหรือเรียนลดลง
-อาการง่วงมากผิดปกติในช่วงระหว่างวัน จนทำให้ประสิทธิภาพในการทำงานหรือเรียนลดลง
-อาการอ่อนล้าเมื่อตื่นนอนตอนเช้า หรือรู้สึกว่านอนไม่เต็มอิ่มทั้งๆที่นอนพักผ่อนเต็มที่แล้ว ซึ่งจะส่งผลประสิทธิภาพในการทำกิจกรรมต่างๆ ส่งผลให้เกิดอุบัติเหตุในผู้ที่ขับขี่ยานพาหนะหรืออาการเหนื่อยเรื้อรังได้
-ภาวะผิดปกติของระบบหายใจ การกรน ถือเป็นอาการหลักเนื่องจากการเกิดเสียงกรนเป็นลักษณะที่พบมากในผู้ที่มีภาวะหยุดหายใจขณะหลับประเภทที่มีการอุดกั้นของทางเดินหายใจ และประเภทดังกล่าวเป็นประเภทที่พบได้มากดังที่ได้กล่าวไปแล้วข้างต้น แต่มิได้หมายความว่าผู้ที่มีอาการกรนทุกคนจะมีภาวะหยุดหายใจขณะหลับ การกรนที่เกิดขึ้นอาจมีการหยุดเป็นช่วงๆร่วมกับการสำลักซึ่งการสังเกตดังกล่าวต้องอาศัยคนในครอบครัวหรือคนรอบตัวเป็นผู้สังเกต
-ความผิดปกติของระบบหมุนเวียนเลือด ความดันสูง ภาวะหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เจ็บหน้าอก อาการหัวใจล้มเหลว และอินฟาร์คของสมอง เนื่องจากช่วงที่เกิดภาวะหยุดหายใจชั่วคราวหัวใจจะเต้นช้าลง และหลังจายเริ่มหายใจเร็วกว่าปกติ
-ความผิดปกติด้านจิตใจและสติปัญญา ไม่มีสมาธิ มีอาการเศร้าซึม ความต้องการทางเพศลดลง อารมณเปลี่ยนแปลงได้ง่าย กระสังกระส่าย ปวดหัว (โดยเฉพาะตอนเช้า)
-ในเด็กอาจหงุดหงิดง่าย สมาธิจดจ่อต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งสั้น ท่านอนผิดปกติ หรือปัสสาวะราดที่นอนในเวลากลางคืน
โดยปกติแล้วผู้ที่มีความผิดปกตินี้จะไม่รู้ตัว แต่ถ้าหากว่าคุณมีอาการดังที่ผมได้กล่าวมา ก็อาจจะเป็นไปได้ว่าคุณมีอาการนี้ก็ได้นะครับ
อันตรายหรือไม่?
หายานอนหลับมารับประทานเองได้หรือไม่?
การหยุดหายใจขณะหลับทำให้ระดับออกซิเจนในเลือดลดลง
ส่งผลให้สมองได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอ
จึงมีการกระตุ้นร่างกายให้ตื่นขึ้นมาเพื่อหายใจ
เมื่อเกิดการหยุดหายใจบ่อยๆ
ผู้ป่วยจึงหลับๆตื่นๆตลอดคืนและไม่ได้พักผ่อนอย่างเพียงพอ
ทำให้รู้สึกว่าตนเองนอนไม่หลับและตื่นขึ้นมาไม่สดชื่น
จากระดับออกซิเจนในเลือดที่ลดลงประกอบกับการพักผ่อนที่ไม่เพียงพอ
ทำให้เกิดการหลั่งฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องกับความเครียด
ส่งผลเพิ่มอัตราการเต้นของหัวใจ
และมีโอกาสเพิ่มความเสี่ยงของภาวะความดันโลหิตสูง
หัวใจเต้นผิดจังหวะ และหัวใจวาย
นอกจากนี้ภาวะหยุดหายใจขณะหลับที่ไม่ได้รับการรักษายังสามารถนำไปสู่การใช้พลังงานของร่างกายที่เปลี่ยนแปลงไป
จึงเพิ่มความเสี่ยงของภาวะอ้วนและเบาหวาน
จากที่กล่าวมาข้างต้น
ผู้ป่วยบางรายที่รู้สึกว่าตนเองนอนไม่หลับนั้นจะพยายามหายานอนหลับมารับประทางเองเพื่อให้นอนหลับได้ดีขึ้น
ซึ่งยานอนหลับบางชนิดที่ออกฤทธิ์กดประสาทแรง
เช่น midazolam,
alprazolam และ
diazepamจะมีผลกดการกระตุ้นของร่างกายที่ทำให้ตื่นขึ้นเมื่อระดับออกซิเจนในเลือดลดต่ำลง
ดังนั้นการใช้ดังกล่าวอาจทำให้ผู้ป่วยถึงกับเสียชีวิตจากการหยุดหายใจได้
เพราะฉะนั้นแล้วจึงไม่ควรหายามาใช้เอง
ควรปฏิบัติตนอย่างไร?
เมื่อเริ่มสังเกตหรือสงสัยว่าอาจมีภาวะดังกล่าวควรรีบพบแพทย์เพื่อรับการวินิจฉัยและการรักษาที่เหมาะสมต่อไป
มีทางรักษาหรือป้องกันมั๊ย?
การรักษานั้นต้องดูเป็นกรณีไป ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของอาการ แต่สามารถเริ่มป้องกันง่ายโดยการเปลี่ยน life style หรือ ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมนั่นเอง ซึ่งจะช่วยลดความรุนแรงของความผิดปกตินี้ได้
1.การปรับเปลี่ยนพฤติกรรม
- หลีกเลี่ยงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
- ห้ามใช้ยาที่มีฤทธิ์กดประสาทส่วนกลางแรง เช่น ยานอนหลับ ยากล่อมประสาทบางชนิด
- ควบคุมน้ำหนักหากมีภาวะน้ำหนักเกิน
- เปลี่ยนท่าทางในการนอนเป็นท่านอนตะแคง หลีกเลี่ยงท่านอนหงาย เนื่องจากอาจทำให้เกิดการอุดกั้นของทางเดินหายใจได้ง่ายกว่าท่านอนตะแคง
- เลิกการสูบบุหรี่
2.การใช้เครื่องมือ
- อุปกรณ์ mouthpiece ช่วยปรับให้กรามล่างและลิ้นอยู่ในลักษณะที่ไม่ปิดกั้นทางเดินหายใจขณะนอนหลับ
- เครื่องมือcontinuous positive airway pressure (CPAP) ลักษณะเป็นหน้ากากที่จะให้ลมที่ความดันเป็นบวกออกมา ทำให้ทางเดินหายใจไม่เกิดการอุดกั้น
3.การผ่าตัด
ต้องอยู่ภายใต้ดุลยพินิจและการดูแลของแพทย์
0 comentarios :
Publicar un comentario